İzmir'de iken annemin çoook sevdiği Ebru diye bir arkadaşı vardı.. Bizler İzmit'e taşınmadan bir süre önce onlar da Antalya'ya taşınmışlardı. Kadere bak.. İşte onlar geçen günlerde İstanbul'a gelmişler. Bizi de bir gün ziyaret etmeden gitmek istememişler...
Annem nasıl sevindi gelmelerine anlatamam. Bütün gün konuştular durdular. Biz de Ebru teyzenin oğlu Mert ile oynadık. Ben yine sandığıma yerleştim, ne olur ne olmaz :)) 

Üst komşum Güneş geldi beni dün ziyarete.. Hemen sandığıma yerleştim...Aman başkası oturmasın diye.. 

 

Bu bir çamaşır sepeti..İçindeki de ben.. 

Annem beni giydirken kaçtım... 

kedi tulumum ile keyif yaparken.... 

Nikol Teyzem ile iyi bir ikiliyiz biz. Ancak çok sık kıyafetimi değiştiriyor, biraz ağlıyorum o zamanlarda ama ne yapalım artık, o beni hep değişik kıyafetlerde görmek istiyormuş, kalbini kırmayalım... 

 

Babacım ile yürüyüşe çıktık....Bir kaç güne kadar hava çok soğuyacakmış...Hava alalım dedik... 

Şımardım iyice... 

Sevgili Özden dedem geldi İzmir'den...Onun yolunu gözleyenlerden biri de MIrnıkmış gördüğünüz gibi...
Adamcağıza bir bulmaca çözdürmedik.. 

Nikol teyzem en son geldiğinde ben emekliyordum. Birlikte yürüyüşe çıkmak çok hoşumuza gitti....

Teyzem benim çok güzel giyinmemi ister hep.. Bu yürüyüşün sonu bir alışveriş merkezi.
Annem de battı, teyzem de... Hep bana kıyafet aldılar ama hehehe... 

Nikol'ün getirdiği hediyelerden bir de bu kırmızı şapka.

Aslında bunu anneme, beyazını bana getirmiş. Fakat annem bu şapkayı giyip giyemeyeceği konusunda emin değil. Zaten annelerin bütün malları kızların değil midir.... 

Nihal teyzem de geldi elleri kolları paketlerle dolu.. 

İzmir'den gelenler arasında Alpay dayım ve Arzu yengem de var (Alphan abimin anne babası)
Bu resimlerini doğal olduğu için sevdim... 

Tabi herkes burada değil ama yine de güzel bir tablo :) 

Annemin teyzelerine ziyaret ne kadar iyi bir fikirdi yarabbim. Herkesin gözleri doldu. Tamam İstanbul çok uzak değil ama, özellikle İzmir'de oturuyorsan (gerçi biz İzmit'e taşınarak mazaretlerden arındık ama) hele de hayat koşuşturmacan çoksa bu şehir çok uzak gibi geliyor işte...

Soldan sağa annennemin teyzesi Kadriye, annemin teyzesi Nursel, anneannem, anneannemin teyzesi Leman, annem ve ben. 

İstanbul'a gitmişken babamın ressam halası'nı da (Türkel Türegün, oldukça meşhurdur halamız ) ziyaret ettik.

Arkadaki resimler onun ve daha neler var evlerinde. Her bir resimin karşısında annem uzun uzun durdu ve "ah bayıldım" dedi hep.

Ama bazen benim canım hiç fotoğraf çektirmek istemiyor, aslında ben burda görüldüğüm kadar çirkin değilim tabi....Bıraksalar evin içinde bi tur atsam ne güzel eğlenirim 

Ressam halanın evinde bir başka resimin önünde babacım ile verdiğimiz poz... 

Bayram'ın son günü Cuma idi ama Pazara kadar bayram tatili olduğu için biz bayram ziyaretlerimizi o tarihe kadar uzattık...
İlte annemin Bülent dayısı ve eşi...
Onlar beni ilk defa görüyorlar. Burada yine uyku derdimiz var... 

Annemin Dayısını Ziyaret Ettik

Bayramda ne çok iş yaptık. Bunlardan en önemlileri çooook uzun zamandan beri görmediğimiz sevdiklerimizi ziyaret etmekti.
Annemin daysısının evinde en çok yılbaşı ağacı dikkatimi çekti... 

Kime çekmişim bilmem ama ben biraz kokoşum....
Nerde bir boncuk, atkı vs bulsam hemmen boynuma sarıp dolaşmaya başlıyorum evin içinde. Demek bu içten gelen bir şey. Aysel Gürel'i hiç kınamayın valla. 

Bu benim yerlerde sürüdüğüm battaniyem...Annem Simpsonslar'daki Maggie'ye benzetiyormuş beni ben böyle yapınca... 

İmaj hiçbir şeydir susamak her şeydir (nasıldı ? ) 

Başak teyze ile katalog karıştırıyoruz...