Geçen gün, kreş dönüşü her zaman olduğu gibi Kaan çantayı fırlatıp bana koştu. Aslında Kaan ile aynı kreşdeyiz ve hatta aynı sınıfta. Tüm gün birlikteyiz ama akşam olunca Kaan servisten (bizim evden 50 metre kadar ötedeki evinde) inip, ondan biraz evel inmiş bana doğru YEHİİİİR diye bağırarak koşuyor. O günkü "tekrar"kavuşmamız ise biraz farklı oldu. Bu kez akülü arabasına binmiş ve annem benim arabanın anahtarını bana vermek için eve girdiği anda annemin tabiriyle beni arabaya atmış bile :)
Elinde anahtar ile arkamızdan bakakalan ve NE NE NE NEreye Nehir diye kekeleyen annemin hali çok komikti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder