Annem hayatında ilk defa gittiği Erdek için "Marmara'da Güney'in havası olabiliyormuş demek" dedi. Denizi annemin beklediğinin aksine tertemizdi. Kumu da açıkçası Çeşme Ilıca'yı hiç aratmıyordu.Dönüş yolunda babama "Ben Erdek'te çok mutluydum!" dedim. Babam bu işe elbette çok sevindi. 
İzmir'de normalde Haziran ayı sonu ile beraber çiçeklerini döken mürver ağaçları burada hala çiçek çiçeğe ve mis kokuluydu. Bir dükkan sahibi güzelim ağacı kesmek - budamak yerine güneşliğini kesip ağacı kurtardığı için Erdek annemin kalbinde ayrıca özel bir yere sahip oldu. Annem hem ağaçları hem de ayrıca mürverleri çok sever...
Ağaç deyince merkezdeki koca çınarları da anmamak olmaz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder