Bir bahar pazarı bizim evin halleri bunlar. Aslında biraz eksik.
Annem'i dikiş makinesinin başında hayatının ilk eteğini dikerken de görüntülemek lazımdı (etek elbette bana). Çilekler ise bahçemizden. Hormonsuz olduklrı için öyle çok görkemli değiller ama huzur vericiler :).
Şu tohumlar da açmasını sabırsızlıkla beklediğimiz zambaklardan bir kaçı. Babamın arka fonda çilek topladığı resimde ön tarafta durn saksılar var ya, işte onlar annem ile babam için büyük heyecan kaynağı. Bir bahçe dergisi geçen yıl poşette tohum vermiş ama tohumların ne çiçeği olduğu yazılı değilmiş. Bu sene babam ile birlikte ben ektim onları toprağa. Heyecanla sonuc olrak ne çıkacagını bekliyoruz. Bu arada tohum denen yaşam zarflarının mucizesine felsefik açılardan yaklaşmayı ihmal etmiyoruz. Neticede biz baharı seviyoruz. Hayatın özü gibi bir dönem çünkü bahar....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder