Benim bir dayım var, adı Alpay... "Artık yaşlanıyoruz pehhh!" gerilimine annemden 3,5 yıl önce düşme hakkına sahip bir dayı bu. Oldukça yakışıklı ve fit bir adamdır... Gözlerinin çevresinde yer alan senelerin gülümseme izleri de olmasa annemle bir ve hatta biraz daha bile genç sanılabilir.
İşte bu dayıma bir gün annem sordu.
--Abiii, benim Anlat Anne blogumu okuyor musun?
--Yok, ben Nehir'in Seyir Defteri'ni daha çok tercih ediyorum, hem kısa kısa, hem de daha komik..
Eh anneciğim ben sana daha ne diyim.
Bak işte benim "tiraj"ım daha yüksek.
KEndi öz kardeşin bile seni değil de beni okuyor.
Sen daha "Anlat" bakalım...
Nereye kadar???
NOt: Bu resimler ve bu yazi benim genç dayima ve onun "junior"ı Alphan abime gitsin. Yengem mi? Elbette unutmadım.... Azari güzeli yengeme de öpücükler elbette.
11 Mayıs 2007
07 Mayıs 2007
Çılgın Pazar
Pazar günü Ceyda'lara gittik. Son derece hareketli bir gün oldu benim için. Bir kere bahçeli evde oturmanın harika bir şey olduğunu gördüm. Dışarıdan içeriye hiç girmedim. Yan evlerin çocukları ile alt alta üstü üste kudurdum. Poyraz'ın akülü arabasına bindim. Tarçınla oynadım falan . Gerçi Tarçın ile oyunumuz şu an anlatmak istemediğim bir karmaşa ile sonlandı ama, boşverin...Velhasıl gerçekten çılgın bir gündü... Çok eğlendim.
Sayfa Maskotu
(Şimdilik) Tek Kİşilik Evcilik
Anneannem gitti :(
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)