27 Temmuz 2007

Dalgalı parke taşları- memleketten bir göz ve kalp alışkanlığı...



Memleketimizdeydik.

Fakat şu Kordon'un sembolü meşhur dalgalı motifli parke taşlarına adımımızı attığımız anda annemin ağzından çıkan laf çok dikkatimi çekti:

"Oh be, nihayet İzmir."

Balona yas....


Bu resimde neden herzamanki Nehir gibi bakmadığımı merak ediyorsanız eğer uçuşan saçımın ucuna- denize doğru bakın herşeyi anlayacaksınız derim.
... deniz, rüzgar ile işbirliği yaptı, uçan balonumu kaptı....

Birer sene aralıkla aynı yerde- Özden Dedemle



Tam bir sene evel aynı yaseminin altında zamanı dondurduk dedemle....

yeni havlu


annem çeşme fotolarını kurcalayıp yeni yeni cevherler buluyor.
bu benim yeni havlum.
uzerinde 3 pisi var.
bana sorarsanız onlar bıcırık, tekir ve mırnık....

yoluk emine .....

Saç baş dağınık, ama gönülde neşe var :)

İşte makyaj böyle yaplır.....




24 Temmuz 2007

İnsanoğlu kuş misali


Kendimizi “estirikli” Çeşme koyunun bir o yakasına, bir bu yakasına vurduğumuz hayatımızdan bir 15 günü bitirdik, geldik.
Gerçekten hareketli günlerdi.
Normalde evimizin en büyükleri annem ve babam, kedisi ise Mırnık’tır. Bu kez ev(lerin) en büyükleri dedeler, anneanne , babaanne ve kediler ise bir yakada Tekir, diğer yakada ise Bıcırık’tı.. Böylece bazı kavramların ve isimlerin durduğun noktaya göre değiştiğini öğrendim.
Bir de geçen yıl fark ettiğim bir başka şey daha vardı ki bu yıl o konudaki fikrim perçinlendi: Aile büyüklerinin evlerinde şımarmak serbest…

Unutulmaz Aslan


Çeşme meydanına yakın bir yerlerde şimdi adını hatırlayamayacağım bir Osmanlı Paşası ile tipini asla unutamayacağım bir aslanın heykellerini dikmişler… Bu ne yaman tezat… Çeşme için gerçekten bir şeyler yapmış paşayı hatırlama, onun kudretini anlatmak için yanı başına dikilmiş aslanı unutama….
Annem, babam, ben ve lütfen önemseyiniz bir de ÖCÜM ADAM. Öcüm adam kalbimde bir yaradır aslında. Bu resim Öcüm’üm ile mutlu günlerimizden bir hatıra…. Öcüm bu dünyaya patlayarak veda ettikten sonra annem Kemeraltı’nda bir benzerini çok aradı ama bulamadı. Zaten bulsa ne yazar,
Öcüm’ümümün yerini kimse dolduramaz…

baba tarafı...


Çeşme Festivaline denk geldik. Atilla dedem babaannem ve babam ile konser dinlerken…

bir prenses gibi


Atilla Dedem balonlar altında salıncak hazırlamış bana. Peki ben kıymetini bildim mi? Üçüncü dakikada tüm balonları patlatmak kıymet bilmemezlik değilse eğer, evet bildim.

Ben olmasam Atilla Dedemin işi çok zordu çoook



Atilla dedem 1,5 metrekarelik bir oyma üzerinde çalışıyor şu aralar. Bu kadar büyük bir işte yardıma ihtiyacı olacağını düşündüm ve aldım elime fırçayı. O oydu-şekillendirdi, ben yongaları temizledim. Ben olmasam çok zordu dedemin işi çok zoooooor….

dede torun


Canım Özden Dedem’in kucağında… Şimdi ona yüz vermez göründüğüme bakmayın, durdum durdum boynuna sarıldım ben onun.

Canım Kakum ile kahve keyfi


Benim Kaku’m (Nikol teyzem) yine koştu geldi benim için. Normal vakitte annemin asla almayacağı şeyler aldırdım ben de ona. Mesela bu bir bahçe-rüzgar gülü. Sapını her an birilerine ve hatta kendime saplayabilirim,. Zaten bu resim çekildikten kısa bir süre sonra sap el çabukluğu marifet ile benden uzaklaştırıldı. fark etmediğimi sanma yani annnnnneeeee….

Karpuz üstü havadar....


Ödemiş karpuzunu test ettim onayladım. Size de tavsiye ederim.

23 Temmuz 2007

Bu poz Günay Enişte için

Bugün size Günay Eniştemden bahsetmek istiyorum. Günay Enişte aslında babamın eniştesi olsa da annem ve ben onu kendi eniştemiz gibi, hatta enişteden de öte amcamız gibi seviyoruz… Bu cümlemin arkasında lütfen eniştemizin bize her sene Almanya’dan getirdiği torba torba çikolataları aramayın– çok kırılırım. Evet elbette çikolata denen şey mükemmel bir buluş ama benim için hayatta daha önemli şeyler var, mesela bir keresinde annem evde yokken Günay Enişte benim burnumu temizlemiş (nezleli bir çocuk ile ilgili iğrenç detaylara girmeyelim) (ve burun temizleme detayını küçümsemeyelim). Sonraaaaa bir zamanlar annem ile babamın içlere fenalık veren uzatmalı nişanlılıklarında Günay Enişte babama “hadi yahu, ne zaman evleneceksiniz, evlenin artık,”diyip dururmuş (annem bu desteği pek unutmaz) Ayrıca Günay enişte sitemizin en sadık müdavimlerindendir ki bu gerçekten heveslendirici ve şevk verici bir şey (biz bunun değerini çok iyi biliyoruz).

anne kız


Uzun zaman oldu anneciğim ile şöyle güzel bir pozumu sayfaya koymayalı. BUnda annemin hic bir ortak pozumuzu beğenmemesinin büyük rolü var....