Bahçemizdeki çiçekler annem için mutluluk kaynağı. Lilyum ya da zambak denen şu kırmızı çiçekleri sadece gözü ile değil eli ile severken de yakaladım onu kaç kere.
Annem bu çiçeklerin ona tanrı tarafından hediye edildiğine inanıyor.
Bu eve ilk taşındığımızda bir kenarda unutulmuş içi azıcık toprakla dolu, neticede boş sayılacak bir saksı vardı.
Rüzgarın ya da işi gücü olmayan çocukların darbeleriyle orada burada dolanıp kimi zaman yan bile yatan bu saksı bir gün bize bir süpriz yaptı ve hayat belirtileri göstermeye başladı.
Yeşil yeşil dallar tomurcuklanıp bir de böyle ateş kırmızısı zambaklar vermeye başladığında annem dedi ki "Bunlar benim en sevdiğim çiçekler, bunlar bana (tanrı tarafından) hediye edildiler.
:)
Tıpkı dut delisi babama tanrının salon penceremizin tam önünde kendi kendine gelip yaşama tutunan bir dut ağacı hediye etmesi gibi :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder